Leita í fréttum mbl.is

Útskrifuð af geðdeild.... hve lengi ? Er ekki reddí í lífið, sérstaklega svona rétt fyrir jól

Átti ekki góðan dag í gær, hann var fullur af kvíða, með hausverk, ógelði og hjartatruflunum. Svaf vibba illa upp á deild í nótt og grenjaði nánast frá því ég kom fram klukkan 7. Þá er minn tími til að faa út og reykja mínar4-5 sígó. Þar byrjaði gráturinn.... kvíðinn er hreinlega að ganga frá mér, þetta er svo langt frá því að vea auðvelt. Mér var gefin róandi í morgun áður en læknaviðtalið var, þ.e.a.s. áður en ég var útskrifuð, tók svo 2 róandi þegar ég komst þar út rétt fyrir hálf 11. María sótti mig eins og alltaf, skile kki af hvejru hún er ekki búin að gefast upp á mér. Jæja, fórum í fjöæskylduhjálp, þær redduðu mér og syni mínum klippingu á hárgreiðslustofunni Barbafín eða eitthvað álíka. Fórum þaðan í Mjóddina og María skildi mig eftir þar, fór í viðtal hjá féló (auðvitað grenjandi) en sagði henni að ég treysti mér ekki til að vera loengi í þessu viðtali, svo við fórumj bara yfir þetta sem liggur mest á. Fór svo yfir í Hugarafl og sat þar auðvitað og kvartaði og kveinaði og grenjaði, náði að hanga þar til 4, tók 2 róandi , skellti mér í strætó og heim. Hér heima er allt í rúst, allt í kaos, hérna inn var greinilega hent inn sprengju, en mér er skít sama, ég fór í bælið og er í bælinu og tölvunni til skiptist og reyki út í eitt.

Er ekki að fatta þetta batterý, ég er útskrifuð af geðdeild,..... lyfjalaus, geðlælknirin þar vill ekki setja mig á lyf, held að hann halda að það sé best fyrir mig að la´ta henda mér út lyfjalausa út í myrkrið, jólin framundan, stressið, kvíðin....... allt.... er ekki viss hve lengi ég höndla þetta.

Ég veit að ég hef verið að biðja ykkur um stuðning og ég ætla að reyna það i síðasta skiptið hérna. Þeir sem mega missa eitthvað þigg ég, ég veit að það er fullt af fólki sem hefur nóg, en málið er líka að margt smátt gerir eitt stórt.

ætla að reyna rúmið einu sinni enn.....

rkn. 0303-26-6334

knt 251271-4539

 


« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Athugasemdir

1 Smámynd: Linda litla

knt. 251271-4539

Linda litla, 8.12.2010 kl. 02:40

2 Smámynd: Jón Steinar Ragnarsson

Þú ættir að leiða hugann meira að öðrum, þá held ég að það gæti ræst úr.  Mér virðist stór hluti vandans vera sá að þú sérð bara eitt stórt ÉG í þessu öllu. 

Taktu þetta ekki of alvarlega. Það má vel vera að ég sé ekki að skynja þig rétt, en af eigin reynslu, þá er sjálfsvorkun og sjálfmiðun versti vítahringur sem manneskja getur fest sig í.  Maybe it´s just an ego problem...segir í laginu.  Kasta því svona fram sem tilgátu.

Ekki gefast upp. Prófaðu aðrar nálganir við lífið.

Jón Steinar Ragnarsson, 8.12.2010 kl. 06:39

3 Smámynd: Linda litla

Stór hluti bloggsins er ég ! Tilgangurinn að sýna hvernig fólki líður í þjóðfélaginu. Öryrkjar, þunglyndissjúklingar eða bara þeir sem eru með geðraskanir af öllu tagi eru útundan og verða fyrir fórdómum og leiðindum á litla landinu okkar.

Það verður að kynna fólki hvað er í gangi, hvernig fólki líður. Fólk verður að átta sig á því að það er ekkert að virka að segja (rífði þig nú upp úr þessu) eða (hættu nú þessu væli). Við höfum takmarkaða getu. Í mínu tilfelli er t.d. íbúðin í rúst...... ég get ekkert, ekki vaskað upp, ekki tekið til, ekki þvegið þvott, ekki eldað ég get ekkert ! Og ég er svo sannarlega ekki sú eina sem er í þessu ástandi. Margir af okkur sem erum geð-sjúklingar þ.e.a.s. eitthvað veik á okkar geði, erum á örorkubótum, það eru hátíðir fram undan og það er hátíð fjölskyldunnar sem að fjölskyldan á að eiga góðan´tima saman, borða góðan mat og njóta kvöldsins með að opna pakka með börnunum sínum og jafnvel spila, eða hafa þaðsvo gott saman sem eeftir er aðfangadagskvöld, sumir fara í kirkju.

En veistu það Jón Steinar..... svona eru t.d. ekki jólin hjá öllum.

Ég er búin að vera mjög veik síðan í október, ég á 10 ára strák og út af minni vanlíðan og getuleysi hef ég ekki getað verið mann, en sem betur fer á hann yndislega stóru systur sem á fjölskyldu sem að hann er hjá, þó að ég sé útkrifuð af geðdeild núna, þá þýðir það ekkert að hann sé að koma heim..... ég gat t.d. ekki hitt hann í gær vegna vanlíðans.

Málið er ekki ég liggi í sjálfsvorkun, fyrir utan það að gott er að skrifa frá sér vanlíðanina þá veitir fólki eins og t.d. þér (taktu því ekki illa) ekkert af því að sjá hvernig, ja, kannski nágranna þinum líði. Og desember er ekki besti mánuðirinn í árinu hjá okkur.

Þakka þér fyrir kommentið. Jón Steinar.

Linda litla, 8.12.2010 kl. 07:19

4 Smámynd: Jón Steinar Ragnarsson

Ég meinti þetta ekki illa. Bara svona þanki í fullri einlægni og í raun byggt á eigin reynslu. Ég er bipolar manneskja og þekki bæði himinn og helvíti í þessu.  Mér hefur fundist það styrkur á tíðum að fólk tali hreinskilningsleg og án foræmingar. Ég er ekki að segja þér að rífa þig út úr þessu eða hætta að láta svona. Dettur það ekki til hugar.

Ef þú átt litla 10 ára perlu, þá ert þú gæfusöm að því leyti að geta beint huganum frá þessari skelfingu, sem er að vera lokaður í eigin heimi þjáninga og efasemda um allt og alla og mest sjálfan sig. Þetta er ferli, þar sem maður er stanslaust að rífa sjálfan sig niður með ranghugmyndum um sig.  Maður myndi aldrei dæma neinn eins og maður dæmir sjálfan sig í slíku ástandi.

Einhvern veginn verður maður að láta kærleikan flæða, því annars staðnar hann í fúlli tjörn innan  í manni. Þú átt lítin ventil til þess í syninum býst ég við og þú þarft ekki að skammast þín fyrir sjálfan þig gagnvart honum. Maður er sinn harðasti dómari og ég er nokkuð viss um að hann dæmir þig ekki, hversu lasinn sem þú ert.

Eg vona að allt blessist hjá þér. Þegar maður er koominn á botninn þá getur maður allavega verið viss um að leiðin getur bara legið upp þaðan og að bjartari tíð blasi við.  Þú setur of miklar kröfur á þig miðað við ástand. Það er jafnvel verra að reka á eftir sjálfum sér en að verða fyrir óraunhæfum eftirrekstri frá öðrum.

Prófaðu að vera í hverju augnabliki því þú átt í raun ekkert annað.  Bækur Eckhart Tolle hjálpuðu mér mikið. Ég mæli með þeim.  Þær eru Mátturinn í Núinu og Nýr Heimur.

Með ósk um góðan bata.

Jón Steinar Ragnarsson, 8.12.2010 kl. 08:08

5 Smámynd: Jón Steinar Ragnarsson

Mig langar aðð bæta við að ég var vitlaust greindur megnið af lífinu af því að ég fór ekki til læknis nema þegar maður var kominn í kjallarann. Setti það aldrei í samhengi við það að áður hafði ég verið á miklu flugi og unnið eins og brjálæðingur án svefns né matar. Þ.e. maníski hlutinn gleymdist.  Ég fékk því bara þessa greiningu um að vera "bara" þunglyndur og fékk einhverja "ríkispillu" við því, sem breytti manni í eitthvað leiðinlegt meðaltal af manni sjálfum.  Maður var afar ófullnægður þannig og ókreatífur og það var verra en að þola sveiflurnar.

Ég nota engin lyf í dag og reyni að passa mig á flugtímabilunum að fjúka ekki upp úr þakinu. Vera meðvitaður, borða og sofa. Drekka ekki áfengi og vara mig á öfgum eins og spilafíkn etc.  Fólk leitar í þannig hluti og eykur bara vanlíðan sína. Ef maður gengur of hratt á gleðiefnin í heilanum, þá borgar maður fyrir það með skorti á þeim síðar. Því er fíkn afar hættuleg og líklega rót vandans hjá mörgum.

Mér sýnist þú einmitt vera svona kreatíf manneskja og líkleg til að vera í báðum öfgum með lífið. Það getur þó verið rangt mat.  Vildi bara deila þessu með þér.

Jón Steinar Ragnarsson, 8.12.2010 kl. 08:37

6 Smámynd: Linda litla

Ég veit vel að þú meintir ekkert nema vel með þessu Jón Steinar.

Brennivín,eiturlyf og læknadóp er eitthvað sem ég sótti í, í mörg ár til að deyfa mig. Ég geri það ekki í dag nema með einni undantekningu og þá var sagt við mig að ég hefði getað fengið hjartastopp af þessu pillumagni, og sem betur fer þá fylgir það ekki mínum veika hausi að vilja yfirgefa þtta líf, þannig að ég geri það ekki aftur. En finn ef að mig langar út í einhverja vitleysu (það kalla ég að drekka eða dópa) þá veit ég að ég er að veikjast og sækist eftir hjálp.

Ég er æi daglegum viðtölum hjá Auði Axelsdóttir í Hugarafli á meðan líðanin er svona, á reyndar að vera hjá henni núna en sofnaði í smástund sem betur fer og ég veit að hún hittir mig á eftir  þegar ég mæti í Hugarafl.

Varðandi þessar bækur sem  þú nefndir þá eru þær efljaust mjög góðar en ég get ekki lesið og hef ekki getað það í óteljandi ár, að sökum athyglisbrst og einbeitingaskorts.

Takk fyrir kommentin Jón Steinar og verni þér vel í lífinu :o)

Linda litla, 8.12.2010 kl. 10:17

7 Smámynd: Ásthildur Cesil Þórðardóttir

Gangi þér vel Linda mín, ég tek allavega niður númerið þitt. 

Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 8.12.2010 kl. 10:26

8 identicon

Hæfilegt kæruleysi er lykillinn; Létt að segja það... en það er samt lykilinn.
Lifa í núinu

doctore (IP-tala skráð) 8.12.2010 kl. 12:18

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Höfundur

Linda litla
Linda litla

Linda litla er ung kona fædd á því herrans ári 1971, en kann það að vera hið merkilegasta ár mannkynssögunnar hingað til. Hún er tveggja barna einstæð móðir og amma. Á dóttur heitir María Hödd og er fædd 1987 og er í sambúð með Rúnari 1978 og eiga þau tvo syni, annar fæddur í januar 2008 og heitir hann Hjörleifur Máni, og hinn fæddur í apríl 2010 og heitir Jón Oliver. Einnig á hún son sem heitir Kormákur Atli og er fæddur árið 2000.

Færsluflokkar

Mars 2024
S M Þ M F F L
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31            

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband