Vonleysi og uppgjöf....... ok, með öðrum orðum "vælustatus"

Hvernig stendur á því að þegar eitthvað er að hrjá mann, það getur það aldrei verið eitthvað eitt.... !??!?! Maður spyr sig, kannist þig við þetta ?
Ég hef verið að finna fyrir dofa í tánum og á ristinni á hægri fæti undanfarna daga/vikur, og hef velt því fyrir mér hva í andsk... þetta væri. Svo er ég búin að vera alveg frá í skrokknum um helgina, búin að lifa á sterkum verkjalyfjum til að komast í gegnum dagana. Í vinnunni í dag var ég nýbúin að taka skammt 2 af verkjalyfjum á vinnutíma, þá byrjar hægra lærið á mér að dofna..... ég er svo ekki sátt, ég þori að hengja mig upp á það ég sé komin með 6 brjósklosið mitt. Hvað er að ?? Hvers í andsk... á ég að gjalda í þessu eymdarlífi mínu ??
Heyrði í mömmu í símann áðan þegar ég kom heim úr vinnunni og auðvitað fór ég bara að væla..... þetta er ekki eitthvað sem að ég er að höndla akkúrat núna þegar andlega heilsan er svona.
Nú þegar allir á heimilinu eru farnir að sofa og þögnin orðin svona mikil, þá er eins og það sé kveikt á hausnum á mér og hugsaðnir fara af stað og það ekki hægt, hausinn er kominn á fullt. Ég er leið, ég er döpur, mér finnst ég óhamingjusöm, mér líður bara hreinlega ekki vel. Mig langar ekki að vera svona, mig langar í vellíðan og LÍF !!!!
Ég veit að ég veð úr einu í annað, en það er bara hausinn á mér sem er svona, ég er að hugsa um allt í einu.
Þarf að fara snemma á fætur í fyrramálið, Reykjavíkurferð á morgun. Fer í viðtal í Hugarafli á morgun og svo aftur á þriðjudag og svo heim aftur á þriðjudag.
Get ekki hætt að hugsa um þetta vonleysi mitt, ég er ekki að nenna þessu. Hvað get ég gert til að komast út úr þessari krísu, þessu þunglyndi, vonleysi, verkjum, óhamingju, síþreytu og öllu hinu sem er að hrjá mig.... hvað get ég gert til að auka orkuna hjá mér, mig vantar svo mikið orku., Hvað get ég gert til að fá meiri orku ??
Hætt í bili......

Þreytt laugardagskvöld.

Það var gott að komast að vinna í dag, en aftur á móti er skrokkurinn ekki sammála mér. Hann er gjörsamlega að fara með mig, María kom með verkjlyf til mín í vinnuna. Ég finn það líka að ég er svo orkulaus að ég vinn hægt, ég elda ekki hægt, en ég þarf minn tíma í að þrífa eldhúsið og finnst skelfilega erfitt að skúra ´.þó að þetta sé nú ekki stórt pláss.
Það er ennþá depurð í mér, finn ekki mikinn tilgang í neinu og mér finnst það sorglegt. Lífið hefur alltaf tilgang, en þegar það er svona depurð og einhver innri sorg í manni þá... æi veit ekki, finnst ég svo flöt eitthvað og ómöguleg.
Ég er að vonast til að fá aukna orku úr "super green" sem ég er að taka, svo er ég byrjuð á Omega 3 aftur, rálagður dagskammtur er 3 töflur, en ég tek 5-6 töflur. Þunglyndissjúklingar eiga að taka stærri skammt. Vona bara að þetta taki ekki mjög langan tíma að virka.
Ég veit að þetta fylgir veikindunum mínum, en ég er eitthvað svo óhamingjusöm.... vá er að missa mig í sjálfsvorkun og væli núna, sorry. Nei, ekki sorry, ég er að skrifa þetta hérna fyrir mig til að létta á mér, þetta er ekki skrifað fyrir ykkur, en þið megið svo sem alveg lesa þetta ef að þið viljið, það er ykkar tími sem þið eyðið ekki minn.
Mér finnst endalaust eitthvað að mér, mér finnst maður hafa eilífðar áhyggjur af öllu, alveg sama hvað er. Ef að maður heyrir eitthvað sorglegt, eða slæmt, einhver á erfitt, einhverjum líður illa, einhver er með vandamál.... alltaf þarf ég að taka það inn á mig, þó að ég geti ekkert gert í málunum. Ég held að ég sé þessi sem að vill bjarga heiminum..... kannski þess vegna er geðið mitt svona, þetta hvílir allt á mínum herðum .....
Ég er ferlega örg núna, pirruð og bara ómöguleg. Langar að öskra og grenja, en get ekki grátið og vil ekki öskra þá vakna ormabobbarnir mínir og María mín.
Held að ég hætti núna, er búin að drekka magnesíum-ið mitt og þá ætti maður að fara að skríða undir sængina sína og kúra hjá Hjörleifi mínum.
natten natten.....