Eitthvað....

Þetta er skrítið..... mér líður vel, en samt líður mér ekki vel. Ég er með báða krakkana heima og ömmustrákinn, samt er ég eitthvað svo döpur og kraftlaus og orkulaus og þreytt.... veit ekki, ég er a.m.k. ekki sátt við mína líðan. Svo er maður alltaf brosandi og hýr fyrir framan alla  Ég skil bara ekki af hverju, af hverju ætti ég að akta kát þegar ég er það ekki ? Af hverju er maður alltaf eitthvað að þóknast öðrum ? Mig vantar eitthvað svo spark, íbúðin er ógeð, hún er bara í rúst, hún hefur aldrei verið svona. En ég kem mér ekki i neitt, ég hef enga orku, ég kýs frekar að fá bara að sofa eða horfa á sjónvarpið í friði.

Sorry.... ég skal hætta þessu væli

Kormákur byrjar í skólanum aftur á morgun eftir vetrarfrí, það byrjaði á öskudag. Hann eyddi öskudeginum með Bergi vinin sínum, ég set inn myndir hérna næst af þeim. Myndirnar eru í fartölvunni og ég nenni ekki að taka hana úr töskunni, hún er búin að vera í töskunni síðan við komum úr sveitinni, en við fórum einmitt í sveitina á fimmtudag og komum heim á föstudag aftur. Það var gott að komast aðeins úr borginni.

Annars hef ég eitthvað lítið að segja hérna. Segji þetta bara gott í bili. Hafið það gott elskurnar.

Kv. Linda litla.

p.s.

By the way, til hamingju með bjórdaginn. Hann er 20 ára í dag.

Athugasemdir

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 2.3.2009 kl. 01:08]

  Ég var að koma heim af brjálaðri bjórafmælis vakt. 

[Linda litla, 2.3.2009 kl. 08:05]

Já var það ekki. Var bjórinn ódýrari hjá þér eins og á morgum stöðum ?