Leita í fréttum mbl.is

Færsluflokkur: Bloggar

Ég vil hjálp.....

Nóttin er erfið... sef illa, þó að ég hafi bætt við mig lyfjum í gær (sem eiga að gera mig sljóa) gera það ekki. Kl. hálf 4 gafst ég upp á því að liggja inni í rúmi og horfa upp í loftið, sem að ég sé ekki einu sinni fyrir myrkri.
Það er svo skelfileg þessi depurð, hún vekur upp svo slæmar tilfinningar, uppgjöf og vanlíðan. Þetta er svo týbískt eitthvað átti fínan dag í gær og svo tekur þetta við. Af hverju þarf þetta líf mitt að vera svona ?
Ég er reyndar þakklát fyrir að eiga þessa skran tölvu, ekki veit ég hvar ég væri án hennar, ég næ a.m.k. að losa aðeins um með að skrifa. Skiftir mig engu máli hvort að einvher les eða ekki, bara að ég fái einhverja útrás.
Ég er einmanna, döpur, engin gleði eða neitt í mér, en þegar ég er með einhverjum þá tekst mér alltaf að setja upp grímu og brosa, hlæja og gera að gamni mínu, svo þegar skiljast leiðir, þá hrynur allt...... hvaða manneskja með þennan sjúdóm skilur þetta ekki ?? Ég veit að þeir sem eiga við veikindi að stríða eins og ég, þekki þetta mjög vel..... en hvað gerið þið til að reyna að takast á við þetta, hvað gerið þið svo að ykkur líði betur, án þess að skella upp grímu til að þóknast náunganum, fjölskyldunni, vinunum og þeim sem að þú hittir ? Einhver sem getur komið með einhverjar uppástungur og reynt að hjálpa mér ?
Þetta getur verið erfitt líf, ekki bætir þessi blessaði fjárhagur það. Myndi ekki neita ágætum lottóvinningi, veit að hann myndi ekki lækna geðheilsu mína, en veit að hann myndi létta á ýmsu hjá mér.
Skólinn auðvitað byrjaður hjá Kormáki, og það skrítna við það er að ég veit ekki hvort að mér þyki betra að hafa hann heima eða ekki. Mér finnst gott að hafa hann, hann er ljúfur og yndislegur strákur sem hjálpar mömmu sinni, en stundum langar mig bara að liggja í rúminu og þá vil ég ekki hafa hann, það hefur áhrif á líf hans, hann er mjög meðvirkur mér og algjör mömmustrákur.
Hvað get ég gert..... ef að þú ert að lesa þetta og dettur eitthvað í hug, segðu mér, ég þarf hjálp. Bara ekki segja "rífðu þig nú upp úr þessu" svona veikindi eru ekki þannig.
Ég er að kalla á hjálp..... ég þarf hjálp. ég vil hjálp, ég sé að ég get þetta ekki án hjálpar. Það fer alveg að koma að því að gríman fellur, ég get ekki haldið henni endalaust.
kv. Linda litla í vonleysi og uppgjöf....

Vantar hjálp við stórar fætur.

Ótrúlega góður dagur í dag, fór reyndar frekar seit á fætur, missti af læknatíma, enginn laus fyrr en á fimmtudag. EN fæ símatíma á morgun og svo sendi ég meil á doksa og hann svaraði því og ég á að auka skammtinn að þessu nýja lyfi.
Við kjéllingarnar ég, Inga og Gulla skelltum okkur á Selfoss í dag í búðarráp sem endaði á kaffi krús, held ég að það heiti og fengum okkur kaffi og ískaffi, mjög gott. Ég þorði samt ekki annað en að tala sobril áður en ég fórum svo ég myndi ekki fá kast á Selfossi, langar ekki að hrynja niður í grátkast inni í miðri Krónu eða eitthvað. ENduðum svo heima hjá Ingu í kaffi og svo var brunað heim og tekið upp úr pokum og gengið frá. Nennti ekki að elda kjúllan sem þiðnaði í dga, ætla bara að elda hann annað kvöld.
Ég sef mikið á næturnar, er ekki að vakna fyrr en kannski um 10 leytið er ekki sátt við það. EN ætli það lagist ekki með betri líðan.
Ég er ekkert að fara að vinna á næstunni, bara að taka því rólega og fara vel með mig, er samt búin að vera að því undnafarnar vikur en samt er þessi andlega líðan ekkert farin að sýna bata.
Ef að það verður ekki riging á morgun þá ætla ég að þvo þvott og kannski að reyna að slá aðeins garðinn á bak við, ætti að geta það núna eftir að ég tók stóra geitungabúið úr garðinum (hetjan ég). Eitthvað verð ég a.m.k. að hafa fyrir stafni
Er einhver sem á uppskrift af stórum ullarsokkum handa mér 47-48 ?? endilega senda mér á email-ið mitt ef einhver á lindajons@msn.com
Annars segi ég þetta bara gott í bili, og vonast til að vakna með betri líðan á morgun, lovjús..
Kv Linda litla lipurfætta :o)

Fór út fyrir Hellu um helgina.

Ég kom mér að heiman um helgina og ætlaði að reyna að bæta helgina í rólegru umhverfi, það byrjaði reyndar ekki rólega. Fór á tónleika með JET BLACK JOE á föstudagwskvöldið og var ég með mikinn félagskvíða fyir tónleikana, en það gekk vel og ég skemmti mér meira að segja. Á laugardag fórum við í bústað á Snæfellsnesinu, alveg yndislegur staður, ekkert rafmagn, enginn hiti og ekkert símasamband, í burtu frá daglegu amstri. Gleðin gleypti mig á laugardeginum og ég að kafna úr þakklæti fyrir að leyfa mér að koma með. Þetta var yndislegt, ég var alveg að missa mig yfir þessari frábæru hugmynd um að fá að koma með.
Ég sef mjög illa á laugardagsnóttina og er komin á fætur fyrir kl. 6, Mama Hrafnhildur deif sig fram þegar hún sá að ég var komin framúr og hellti á könnuna.
Mér leið verr og verr, byrjaði að skjálfa, vanlíðanin jókst og svo skall á eitt kast, en það var bara gott að gráta í kringum Vigguna mina og Mama Hrafnhildi.
Dagurinn dagurinn áður var semsagt manía, fattaði það bara eftir á þegar hrunið kom. EN þetta var samt yndilsegt í heildina, reyndi mitt besta við að tína krækiber til að frysta og setja í boost, í kvöld mat handa okkur Kormáki í vetur. Er búin að vera frekar þreytt og mikil depurð í mér í dag, ákvað þess vegna að fá læknatíma í fyrramálið. Hef ekki hitt Björn lækni í viku núna og held að ég hafi þörf á því.
Annars er rútínan komin af stað á þessu heimili, Kormákur byrjaður í skólanum og er ánægður, ég rumskaði ekki einu sinni við hann þegar hann vaknaði í morgun, ég vaknaði um hálf 10 og þá voru bara ég Kisa Mín og Hemmi Gunn heima. Skellti mér í sjúkraþjálfun klukkan 11 þegar ég var búin að henda mér í sturtu, og María sjúkra´þjálfi vill að Björn spruati mig meira. Annars ætla ég að reyna að skella mér í ræktina á miðvikudag en það má bara taka á, á efri hluta líkamans, neðri hlutinn er of veikur.
Segjum þetta gott í bili, þarf að vakna 8 og hringja í doksa.
Sogið vel elskurnar og farið vel með ykkur, það er bara til eitt eintak af hverjum... lovjús.
Kv. Linda klikk.

Vonandi brilliant helgi framundan.

Vikan að verða búin... mikið líður tíminn, ágúst lok og það er byrjað að frjósa. Get ekki sagt að ég sé mjög ánægð með það, en ætli ég ráði ekki minnstu.

Nú dagurinn í dag er ekki alveg búinn að vera sá besti, búin að sofa mikið og hef ekkert farið  út. Ætlaði mér að fara út, en svo varð ekkert úr því hjá mér, kom mér ekki alveg í það.

Skólasetning hjá Kormáki í fyrramálið og ég ætla að sleppa því að fara, held að ég sé ekki alveg að höndla slíkan fjölda eins og verður þar, samt er ég nú held ég á bataleið, á leiðinni upp úr helv.. holunni. Hugsa samt stundum að mér líði eins og jojo-i, þar getur verið mikill dagamunur á mér. Ég er búin að eyða megninu af deginum í rúminu eða í tölvunni, reyndi smá að vera dugleg en það gengur svona upp og ofan.

Það er smá upplyfting hjá mér framundan, á morgun fer ég í höfuðborgina að versla skóladót, svo skipti ég um föt, fer á JET BLACK JOE tónleika í Operunni sem að Vigga mín bauð mér á og svo brunum í á Snæfellsnesið í alvöru sumarbústað þar sem er ekkert símasamband, ekkert rafmagn..... bara friðsælt og notarlegt. Tek bara með mer prjónana og lestrarefni og slaka á og vona að þessi ferð verði geðbætandi, það á að rigna en það skiptir ekki máli. Það er búið að koma til tals að fara í berjamó í rigningunni, þ.e.a.s. ef að það er ekki búið að frjósa mikið þarna þá hljóta berin að vera orðin ónýt.

 Kormákur ætlar að eyða  helginni með systur sinni, Hemmi Gunn ætlar að gista hjá Langafa og langömmu og Kisa Mín verður heima en Inga ætlar að kíkja á hana reglulega og hleypa henni út og veita henni einhvern félagsskap.

Er annars orðin þreytt og lúin, ekki alveg eins og ég á að vera og ætla því að koma mér undi feld. Góða nótt kæru lesendur og njótið helgarinnar.

Knús og kram...

Kv. Linda litla lúna  letidýr.


Af hverju ekki að lesa þetta blogg og kannski hugsa sig aðeins um ?!??!?!

Hafið þið spáð í orðið "geðsjúklinur" ?? Þetta er ekki fallegt orð, og ekki nóg með það heldur þá er fullt af fólki sem ekki þekkir þennan sjúkdóm og heldur að "geðveikt" fólk sé eins og það er sýnt í sjónvarpinu.... ég held að margir séu hræddir við okkur geðsjúklina og er hrætt við að við ráðumst á það eða göngum með hníð eða eitthvað annað slíkt og viljum gera því mein.
Geð/veiki
Geð/raskanir
Geð/sjúklingur
Geð/góð.........
Þetta er sjúkdómur, af hverju er fólk ekki hrætt við "geðgott" fólk ?? Þar kemur orðið GEÐ fram líka !
Ég er alveg viss um að þeir sem að lesa þetta blogg, hafi annað hvort fordóma gagnvart þessum sjúkdómi eða þekki einhvern sem er með fordóma gagnvart honum. Þetta er veiki.... og ég held að þetta sé eina veikin sem fólk er hrætt við... Ég þekki fullt af geðsjúklingum og þeir eru bara ekkert öðruvísi en aðrir, reyndar getur fólk verið misjafnlega veikt, en ef að það er mikið veikt, þá er það nú yfirleitt inn á stofnunum held ég.
Alkohólismi.... er sjúkdómur, margir eru hræddir við "róna" og dópista..... ég þekki fullt af alkohólistum, þeir eru líka misjafnir eins og aðrir. Þú þarft ekkert að vera hrædd/ur við róna, rónar eru bara veikt fólk með sjúkdóm og innst inni er þetta yndælasta fólk sem ég þekki, þegar það nær að halda sjúkdómnum niðri. Dópistar "geta" ég fullyrði ekkert, en þeir "geta" verið hættulegir þegar neyslan er mikil, svo ekki sé talað um ef að þeir eru líka að misnota læknadóp. En það er ekki fólkið sjálft, það er sjúkdómurinn sem að hagar sér svona.
Eigum við ekki að gefa öllum séns ?? Er ekki batnandi fólki best að lifa ?? Ég þekki líka fólk sem hefur fengið krabbamein, bæði fólk sem hefur dáið úr því og líka komist yfir það.... enginn hræðist það fólk, krabbamein er sjúkdómur. Alkohólistar deyja líka að aðrir komast í gegnum það, geðsjúklingar deyja líka og aðrir komast í gegnum það.
þessir þrír sjúkdómar sem að ég er að tala um núna eru ólíkir, en samt sjúkdómar. Munurinn er samt mikill á þessum sjúkdómum, þekki ég geðsjúkdóminn langbest og þá af minni reynslu af þeim sjúkdómi, þar er fólk að fyrirfara sér út af vanlíðan.... hugsið ykkur fólk drepur sig af því að því líður svo illa að það er ekki að höndla það..... alkohólistar fyrirfara sér líka, af því að þeir ná ekki að komast á réttan kjöl eða líður svo illa að það getur ekki meir. Ég þekki marga alka sem hafa fyrirfarið sér, og öll þau voru yndilsegt fólk sem barðist við sjúkdóm...... Fólk með krabbamein, getur dáið úr krabbameini, það er sjúkdómurinn sem drepur það..... það fyrirfer sér ekki sjálft. Ég hef ekki fengið krabbamein en ég veit að þeir sem hafa fengið það líður alveg hræðilega illa... hverjum myndi líða vel með þennan sjúkdóm ? En enginn er með fordóma gagnvart krabbameini, ég þekki margaa sem hafa fengið krabbamein og ég... A.T.H. ég finn til með þeim, en ég finn líka til með fólkinu með hina sjúkdómana. Ég er ekki með fordóma, mér finnst vænt um fólk og ég kem vel fram við alla, ég vil engum neitt slæmt, ég segi að það eigi engin það skilið. Brjóti fólk eitthvað af sér eða gerir eitthvað sem er ólöglegt, slæmt eða vont..... þá er það fólk veikt og það þarf virkilega á hjálp að halda.
Að tala við fólk með þessa sjúkdóma það hjálpar þeim, að reyna sitt besta til að sýna þeim skilning, það hjálpar þeim.
Af hverju kæru vinir, gefum við ekki öllum séns ?? Enginn er fullkomin og það er ástæða fyrir öllu.
Langt blogg..... sorry, bara heilmiklar vangaveltur yfir þessu, samt er til hundruð sjúkdóma í viðbót. Hugsum okkur um.... spáum í þetta, ekki útúða eða fordæma fólk sem að þú þekkir ekki. Það á það ENGINN skilið.
hafið það sem best fallega fólk.
Kv. Linda litla fordómalausa.

Góðar batafréttir..

Búin hjá doksa.... og ég á bataleið. Lyfin eru að gera kraftaverk, en ég má ekki vera á þeim lengi út af sykursýkinni. Á að taka þær í 7-10 daga í viðbót og þá vonast hann að ég verði orðin eðlileg, eða eins eðlileg og ég get orðið hehehe ef ekki þa verð ég að taka þau áfram þar til ég næ að verða eins og ég á að vera...... og þá erum við að tala um grímulausa :/

 Þá kemur að því að trappa mig niður af öðru geðlyfinu mínu. nóg að gerast framunadn hjá mér... úfff. En ég má a.m.k. ekki fara að vinna fyrr en ég er búin að klára þessa 7-10 daga, þá fer ég aftur til hans og metur mig upp á nýtt, svo er aldrei að vita hvernit niðurtröppunii gengur, verð að viðurkenna það að ég fæ smá kvíða að hugsa til þess sem framundan er.

Ég verð að vera dugleg og reyna að virkja mig eitthvað meira, fara í heimsóknir, út að labba, í sund.... bara virkja mig. Ég ætla líka að kíkja reglulega í vinnuna á félaga mína þar, verð að viðurkenna að ég sakna þeirra. Býst við að rölta þangað á  morgun :)

Ég gleymdi að segja ykkur að ég fékk úr langtíma blóðsykursmælingu á föstudag og hún kom fullkomnlega út, sem segir það alveg staðfest að samheita lyfin voru EKKERT að gera fyrir mig og það virkar 100 % eftir að ég fór að sprauta mig. Er ekkert smá áægð með það. Talandi um það.... er hvorki búin að sprauta mig né taka lyfin í  morgun :/  Ætti að skella mér í þetta núna, nóg skrifiútrás hjá mér í bili.

Farið vel með ykkur lovjús..
Kv. klikkaða kjéllingin :/


Doksi á morgun !!!! Hvað kemur til ?!?!?!??!?!?

Jæja viðbrögðin við nýju lyfjunum eru að breytast, ég er ekki eins sljó og ég var og mér er farið að líða betur. Á að mæta hjá doksa í fyrramálið og vonandi verða einhverjar ákvarðanir teknar og hann leyfi mér að fara að vinna, það er ekki hægt að vera svona aðgerðarlaus allan daginn. Annars er ég aðeins að virkjast, get vaskað upp, sópað, þvegið þvott en allt tekur þetta tíma hjá mér, er lengi en það hefst allt fyrir rest.

María og Ormabobbarnir komu í dag austur með Kormabobbann minn ;) Gott að fá hann heim fyrst að mér er farið að líða betur. er ekki að loka mig inni í herbergi allan daginn og sofa. Finnst samt einhver veginn að ég eigi langt í  land í þessum niðurtúr mínum. Maður lærir líka víst alltaf meira og meira um sjálfan sig þegar maður er svona andlega veikur.

Ég er að velta því fyrir mér hvort að ég eigi að fjárfesta í nígótín juppliguppli á morgun, ég er búin að vera að reykja 2-3 pakka af sígarettum á dag undan farið og það er ekki að gera sig, veit samt ekki alveg hvort að þetta sé rétti tíminn að reyna að hætta núna þegar andlega hliðin er svona. Ég fór í apótekið um daginn að kanna verðið á juppligupplinu og það var minnir mig rúmlega 5000 kall, og ég tímdi því ekki....... komon, það er 5 pakkar af sígó. Juppligupplið endist a.m.k aðeins lengur. Það er greinilega eitthvað brenglaður hugsanaháttur hjá manni. Ætla að sofa á þessu í nótt og ákveða mig þegar ég kem frá doksa á morgun, ætti kannski að ræða þetta við hann í leiðinni hvort að þetta sé rangur tími til að hætta.

Jæja, er orðin frekar þreytt . Búin að gera fullt í dag þó að mér finnist ég ekkert gera hehehehe

Segjum þetta gott í dag, farin undir feld að sofa. Eigið góða drauma.

kv. Klikkaði geðsjúklingurinn :/


Og áfram verður skrifað....

Fór á fætur kl 8 í morgun, tók lyfin mín, klæddi mig, fékk mér að reykja og snáfaðist svo í föt og út til að hitta lækninn. Þegar hann tók á móti mér sagði hann, ok... svona fara nýju lyfin í þig. Ég á ekki að auka skammtinn í tvær töflur á dag strax, hann sagði að ég hefði álíka þol og gamalmenni !!! Ég sem hélt einmitt að ég væri svo lyfjavön, fannst líka eins og hann ætlaði að stúta mér hægt með því að setja mig á tvær töflur á dag, þá hefði ég ekki fetað farið framúr og misst þvag og saur í rúmið.....
Táraflóðið er samt ekki hætt, ég held að það sé best að fólk sé ekki að spyrja hvernig ég hafi það eða hvernig mér líður ef að ég hitti það. Allt í lagi á netinu en ekki í síma eða þegar auga við auga.
Hann spurði um líðanina og ég sagði að ég færi ekkert út, gæti ekki hitt fólk og að ég svaraði ekki síma eða ef að einhver kæmi. Ég tók eftir því sagði hann.... nú ? sagði ég, þá hringdi hann í gær og ég svaraði auðvitað ekki símanum. En ég spurði til hvers hann hefði hringt, þá sagði hann að hann vildi fylgjast með mér. Gott að vita að þetta er læknir sem að er ekki sama um sjúklinginn sinn, eða kannski er ég baa orðin svona langt leidd..... veit ekki.
Hann er að deyfa mig með þessum lyfjum og ætlar að sjá hvort að ég náist ekki á réttan kjöl með þeim, svo vill hann fara út í lyfjabreytingar. Ekki þunglyndislyf heldur lyf við gefhvörfum. Telur að ég sé ranglega greind veikindalega séð, eftir að hafa ´lesið skýrsuna mína og þau skipti sem ég hef komið til hans í þessum veikindum. Næsta mál á dagskrá hjá mér er að vera á þessum lyfjum og hitta hann svo á mánudaginn og skoða stöðuna þá, hvort að ég sé verri eða betri.
Nóg í bili.... er að hetja mig upp og fara að taka á móti gestum !! Wish me good luck, svo er það bara garðsláttur í dag...... eða það er reyndar svona eitthvað plan, sjáum hvað ég geri.

Smá losun...

Ég var vakin í morgun af 12 ára syni mínum rétt fyrir klukkan 10 í morgun, en hann var einmitt að fara með strætó til Reykjavíkur til systur sinnar. Strætóinn átt að fara 10:19 minnir mig og ekki var hann að hafa fyrir því að vekja mömmu þar sem hún er lasin og hann veit að ég vil vera ein. Barnið er svo meðvirkt að það er skelfilegt. Ég snáfaðist á fætur og tékkaði á því hvað væri í töskunni hjá honum og þar var PS3 tölvan leikir og einar nærbuxur....... tókum saman föt í snatri og hann náði strætó.
Ég fór á kamarinn og gerði þar sem þurfti þar, fór svo í tölvuna og kíkti á nýja lokaða hópinn sem ég er í sem heitir "bjarta ljósið" og er það búið að vera mmikið í umræðunni undanfarið. Það er fyrir fólk sem að einangrar sig að einhverju tagi, og fólk sem er einmanna. Ég sótti um inngang vegna veikinda minna þar sem að ég er mjög gjörn á að einangra mig þegar ég veikist andlega. Þetta er góður hópur, kannski finnst mér það vegna þess að ég er ekki í Reykjavík lengur og get ekki stundað Hugarafl eins og ég gerði.
þarna er fólk sem gefur upp símanúmer hjá sér tiil að hjálpa öðrum, þarna er fólk sem t.d. býr erlendis og gefur upp skype-ið hjá sér. Ég er aftur á móti sú manneskja sem að vil ekki tala við neinn né hitta neinn þegar ég er svona,en mér finnst betra að tala í gegnum tölvu, þá sér ening líðan mína. Ég vil bara sofa og er búin að sofa nánast í allan dag. Þessi nýju lyf sem að læknirinn minn lét mig hafa virðast draga úr grátköstum og er það mjög gott, en ég er heldur sljó og hálf vímuð af þeim, kannski gengur það yfir. Mér finnst a.m.k. gott að vera ekki grátandi lengur.
Ég á svo yndilsega foreldra, mamma hringdi áðan og sagði að pabbi væri að fara í búðina og hvort að mig vantaði eitthvað (hún veit auðvitað að eg fer ekki út), skömmu síðar birtist höfðinginn hann faðir minn með 2 fjörmjólk og eina 2 lítra sykurl. appelsín, og ég bara sátt við það.
Ég ætlaði að reyna að fara aðeins út í dag, en það tókst ekki, ætla að hugsa málið aftur þegar það fer að dimma. Jú, ég er að plata. Þegar pabbi kom með drykkina þá stökk ég út í garð og sótti gras handa Hemma Gunn (naggrísnum).
Ég verð að fara út á morgun, á læknatíma snemma í fyrramálið, kannski labba ég eitthvað smá aukalega líka til að fá ferska loftið í lungun.
Ég á símanum mínum í dag að læknirinn hafði hringt og ég ekki heyrt af því að ég svaf.... er búin að vera að velta því fyrir mér hvers vegna hann væri að hringja, ég fór til hans í gær og hann sagði mér að koma aftur á morgun. Kannski var hann bara að tékka á því hvernig mér liði... gera læknar það ?
Jæja, segjum þetta ágætt. Ætla að skríða í rúmið aftur, hef ekki mikið meiri orku í bili..... skil ekki hvernig er hægt að sofa allan sólarhringinn, en það er greinilega hægt.
Farið varlega með ykkur, það er bara eitt eintak af hverjum.

Ný lyf...

Átti mjög erfiðan morgun, en hafði það af að hringja og panta tíma hjá lækni klukkan 8. Sofnaði svo aftur og ætlaði ekki að hafa mig á fætur til að mæta í tímann sem var kl. 10:40, en það hafðist. Hræðilegt að fara út úr húsi, auðvitað hringdi ég í pabba minn sem er alltaf svo góður og reiðubúinn að stökkva af stað ef að örverpinu vantar einhverja hjálp.
Ég varð strax klökk í bílnum þó að ég og pabbi værum þar bara tvö, og mikið djö.. var erfitt að koma sér inn á heilsugæslustöð. Hitti lækni og eyddi með honum klukkutíma og auðvitað grenjaði ég allan tímann og notaði ansi mikið af þurrkum hjá honum, ætli ég fái ekki reikning fyrir þeim.
Jæja, ég fékk en ein geðlyfin "Ríson" og svo á ég að taka Sobril 2 sinnum á dag og mæta hjá honum á föstudag kl. 8;40, þá vill að vita hvernig ástandið verður hjá mér, ef það er engin breyting þá eru miklar líkur á innlögn. Það hræðir mig svolítið, þar sem að á deildinni sem ég er lögð inn á fæ ég lækni sem ég vil ekki vera hjá, læknir sem er ofmetinn.
En ef að talið er þörf á innlögn þá er það bara innlögn, ekkert um annað að ræða. þetta er ekki líf svona, þetta er hörmung.
Er búin að taka inn núna Ríson og sobril og er aðeins að verða sljó, ætla að skríða undir sæng. Finnst ég vera best geymd þar þessa dagana.

« Fyrri síða | Næsta síða »

Höfundur

Linda litla
Linda litla

Linda litla er ung kona fædd á því herrans ári 1971, en kann það að vera hið merkilegasta ár mannkynssögunnar hingað til. Hún er tveggja barna einstæð móðir og amma. Á dóttur heitir María Hödd og er fædd 1987 og er í sambúð með Rúnari 1978 og eiga þau tvo syni, annar fæddur í januar 2008 og heitir hann Hjörleifur Máni, og hinn fæddur í apríl 2010 og heitir Jón Oliver. Einnig á hún son sem heitir Kormákur Atli og er fæddur árið 2000.

Færsluflokkar

Mars 2024
S M Þ M F F L
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31            

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband