Náði að afkasta einhverju í dag...... kannski meiru á morgun eða engu, ég veit aldrei hvar ég hef mig.

Var að sjá færslu síðan  minnir mig 5 okt. 2012, þá er ég nýbúin að fara í aðgerð 2 á brjóstinu.... var búin að vera á sýklalyfjum í ca. 2 ár áður en ég fór í aðgerð 1..... og ég er ennþá að berjast við þetta. Með grisjuplástur yfir sárinu sem hefur aldrei náð að gróa eftir allan þennan tíma, magnað. Ætli þetta sé bara svona hjá mér ? Ætli ég sé þessi útvalda...... Guð benti niður á mig sagði "notum þessa sem tilraunadýr í hennar kynslóð" ég er næstum viss um það. 

Ég vaknaði rúmlega hálf 12. um hádegið í dag, kannski ekki skrítið, ég skreið undir sæng hálf 6 í morgun, hjá mér er enginn munur á sólarhringnum, hvort að það sé dagur eða nótt, það er bara hausinn sem virðist ráða því hvort að ég sef eða ekki. Stundum sef ég í marga sólarhringa út í eitt og stundum bara get ég ekkert sofið, virðist engu fá ráðið um þetta. Ég var komin í alveg glænjúv rútínu um daginn..... svaf aðra hvejra nótt, veit það ég er furðufugl eða fuðrufulg eða fruðrufruss eða eitthvað... núna er ég komin á bull skeiðið greinilega...... hvernig er það, eru engir svona klikkaðir eins og ég sem að skilja mig, þá á ég við hvað maður er klikkaður. Ég er t.d. mjög klár í mismælum.... spyrjið þá sem þekkja mig best, ætti eiginlega að fá Óskarinn fyrir það. reyndar ekki bara mismælum heldur þá sný ég stundum orðunum einhvernvegin sem að ég í rauninni skil ekki hvernig er hægt.... þau koma bara eitthvað öfugt útúr mér og setningarnar bara sitt á hvað, orðin ekkert í réttri röð í setningunum hjá mér. Held að þið fattið mig ekki ef að þið þekkið mig eða umgangist mig ekki.

Fór út úr húsi í dag..... ójá og fór í heimsókn klapp klapp klapp og þrefalt húrra fyrir mér, og meira..... ég prjónaði líka aðeins í dag nú að þá á ég skilið í viðbót  7 klöpp og fimmfölt Húrr. Ég í rauninni afrekaði heilmikið miðað við aldur og fyrri störf, með öðrum orðum miðað við heilsu andlega og líkamlega. Miðað við afköst dagsins, þá held ég að ég hafi sprengt minn skala. Eða get ég annars ekki haft skala eins og aðrir ??? Maður spyr sig. Samt örugglega bera að hafa skala heldur en skalla, en þar sem að ég er kvenkyns þá ætla ég að vona að ég sleppi alveg frá skallamálum. Mér finnst líka allt í lagi þó að karlmenn séu með skalla, það truflar mig ekkert, það er þeirra vandamál ef að þeir vilja kalla það vandamál. En er þetta ekki bara gangur lífssins ?? Ég meina.... ég er löngu orðin gráhærð þó að það sjáist ekki, ég vil ekki að það sjáist, mér finnst ég alltaf svo ung... vil ekki verða gömul og gráhærð, ræð ekkert við ömmuhlutverkið, ég meina ekki bjó ég ömmustrákana mína til, en það truflar mig ekkert. Þeir eru bara yndislegastir og ekki eru það þeir sem að valda mínu gráu hárum, þau voru löngu komin áður þeir fæddust, löngu áður en foreldrar þeirra kynntust. En er kannski með eitthvað annað sem ég verð víst að viðurkenna... þegar von var á fyrri ömmustrák, þá fékk ég nú bara nærrum taugaáfall...... (úff langar í sígó við tilhugsunina) þetta var ekki að gerast, ég var 35 ára kommon...... ég gerði ALLT..... dóttir og tengdasonur borguðu flug til Spánar (já til baka líka) um sumarið, kannski voru þau bara að róa mig niður.... hummm svona þegar ég fer að spá í það. Jæja, alla vega þá fer ég til Spánar 35 ára í afneitun var sko ekki að fara að verða amma 35..... ég reyndi að yngjast á Spáni, fékk mér nýtt tattoo og gat í augabrúnina. Ekki það, þetta virkaði ekkert ég varð samt amma..... þó að ég hafi bætt við mig einu krassinu enn á líkamann og látið stinga 50 cm nál í gegnum augabrúnina á mér...... en kostirnar voru tveir þegar Hjörleifur Máni ömmustrákur kom i heiminn. Annar kosturinn var sá að þegar ég fékk hann í fangið þá auðvitað bráðnaði amma gamla og annst bara ekkert að því að vera orðin amma(klikk). Hinn kosturinn.... elsku Hjörleifur Máni fæddist í janúar..... ég náði að verða 36 ára í desember, nokkrum dögum áður ;)

Klukkan er orðin hálf 2 og ég ætlaði snemma að sofa svo að ég myndi vakna fyrir hádegið á morgun...... hundurinn hrýtur hér á gólfinu og kötturinn liggur á koddanum mínum steinsofandi með aðra loppuna yfir augunum, er greinilega ekki að höndla þessa birtu hérna inni þetta krútt mitt.

Ég þyrfti að vera með eitthvað niðurskrifað eins og fyrir morgundaginn svo að ég fari fram úr, s.s. góður göngutúr, ein heimsókn, fara í sturtu, ryksuga, fara yfir skápana á ganginum.... eitthvað svona, ef að ég hef ekkert þá finnst mér svo oft að ég hafi enga ástæðu til þess að fara fram úr rúminu þegar ég er ekki rétt stemmd eins og ég hef verið undanfarnar vikur. Ég meina, það er alltaf eitthvað, alltaf nóg að gera, alltaf hægt að finna eitthvað..... en kem mér ekki í það ef að það er ekki skriflegt á blaði t.d. frammi á eldhúsborði. Þetta skilja ekki nærrum allir, þetta skilja flestir sem eru með geðraskanir, segi flestir af þvi að ég get ekkert alhæft.

En alla vega, er eitthvað komin af stað.... uppvask kvitt, þvegið úr tveimur þvottvélum kvitt, hengt upp kvitt, brotið saman af tveimur þvottagrindum kvitt, prjónað kvitt, heimsókn kvitt, elda mat kvitt er ekki viss um hvort að það var meira, en þetta eru svakaleg afköst fyrir mig miðað við ástand :D Gef mér klapp á axlirnar þegar ég er hætt að pikka hérna.

Núna segi ég þetta bara asskoti gott í bili, er farin að geyspa (jibbí) og ætla að fara á deit með Gustavsberg og fleirum þar inni og svo upp í rúm að hvíla mig..... spurning hvort að Kisa Mín sé góður koddi, tek ekki séns á að máta hana, nenni ekki að vera í framan eins og Freddy Krueger. Góða nóttina elsku lesendur og takk fyrir þolinmæðina ;)