8 ára og fer með í tónleikaferð.

Mel B tekur dóttur sína með í tónleikaferð, er barnið ekki í skóla ......

Það er eins og ég sé alltaf kvartandi yfir öllu, kannski hljómar þetta eins og einhver afbrýðislemi, veit það ekki. Get bara ekki ímyndað mér að þetta sé hollt fyrir barnið, það væri nær að láta það bara vera í skólanum og hún getur verið hjá pabba sínum á meðan. ann hefur alveg jafnmikinn rétt að hafa hana eins og Mel B.

Mel B fær að hafa dótturina með

Hjartað gaf sig..... eðlilega.

317 kíló !!! Ég er ekki hissa á að hjartað skyldi gefa sig.

 Ég held að ég ætti að skella mér í átak á nýju ári, ekki langar mig að verða 317 kíló ekki það að ég sé að stefna að því he he he

Lést á skurðarborðinu

Rugl, bull og þvæla eða gælur, fælur og þvælur.

Þetta er nú aldeilis búið að vera mikill letidagur í dag, eiginlega er ég búin að sofa megnið af deginum. Hundskaðist á fætur núna seinni partinn. Björk kom til okkar og horfðum við á myndina um Jón Pál, þetta góð, áhrifamikil mynd sem fjallar um merkilegan þekktan góðann mann. Jón Páll var góður, kurteis og skemmtilegur maður sem var svo sannarlega með húmorinn í lagi. Ég efast ekkert um það að þið sem hafið séð myndina hafið sömu skoðun á henni. Það skeði meira að segja í lok myndarinnar svolítið sem kom mér á óvart, ég hef tilfinningar....... það láku tár úr augunum á mér þegar jarðarförin var og "hærra minn Guð til þín" var spilað. Ég bað reyndar Björk um að þegja yfir því að ég hefði vælt yfir einhverri bíómynd, en what ever.... það er gott að ég er ekki tilfinningalaus. Þegar ég hugsa út í vælið, þá rámar mig í þegar ég átti heima á Sauðárkróki og Vigga og Arna vinkona voru í heimsókn hjá mér og við vorum að horfa á einvherja stórmynd með Mel Gibson í minnir að það hafi verið Patriot er samt ekki alveg viss, en þá skeði þetta líka....Linda litla fór að væla yfir einhverju drama atriði. Ég reyni sjálfsagt alltaf að vera svo mikill nagli að ég er ekki að sóa einhverjum tárum á gesti og gangandi, en greinilega kemur fyrir að ég ræð ekki við þetta he he he svo sem einu sinni á ca. 5 ára fresti, endilega verið viðstödd þegar ég tek þriðja vælukastið  einvher tímann á árinu 2012 he he he

Annars var nú mikið um símhringingar og sms á þriðjudaginn, í tilefni afmælis míns. Það er alltaf gaman á þessum degi þegar ég finn hvað margir muna eftir mér og hvað ég á yndislega vini. Það kemur alltaf best í ljós á þessum degi, ég aftur á móti er ekki svona minnug á afmælisdaga hjá öðrum, því miður. Vildi að ég væri duglegri að muna afmælisdaga og hringja út á þeim.

Eins og jólin eru búin að vera róleg og yndisleg var ég að hugsa á jóladagskvöld hvað það væri yndislegt ef að ég gæti fengið ein jól frí, að það væri einhver annar sem að eldaði og sæji um allt saman. Ég gæti bara vaknað þegar mér hentaði og gæti lagst yfir barnatímann og legið yfir honum til klukkan 6 og farið þá að borða og rifið upp pakka, ummmmm það væri ekki slæmt. En eins og ég segi þá eru jólin yndislegur tími........ en samt eru jólin ömurlegur tími, ég fer á hausinn, stend á haus við að þrífa og elda og svo verð ég alltaf árinu eldri af þessu öllu saman. Ég ætti kannski bara að gera eins og Fidel Castro gerði um árið...... fresti bara jólunum fram í júní.

Jæja, held að ég sé búin að bulla nóg hérna. Ég kannski blogga eitthvað af viti fljótlega, ef að mér dettur eitthvað gáfulegt í hug síðar. Takk fyrir lesninguna og hafið það gott.

Kv. Linda litla.

Afmælisþakkir

 

Takk fyrir allar afmæliskveðjurnar í dag, hér á blogginu, í símann og sms.

 

36 ára amma.

Jæja, þá er afmælisdagurinn runninn upp og ég orðin 36 ára. Sem betur fer er barnabarnið ekki komið í heiminn þannig að ég náði 36 árunum. María mín takk fyrir að halda barninu í þér elskan. Þér er velkomið að koma með það á afmælisdagin minn, það yrði besta afmælis og jólagjöfin.

Aðfangadagur var góður dagur, hálf fimm var allt reddí á heimilinu. Kjötið komið í pottinn, rækjurnar handa köttunum komnar úr frystinum, búið að ryksuga, fara í jólabaðið..... allt reddí og svo var bara beðið eftir að tíminn liði svo ég gæti farið að brúna kartöflurnar. Eftir matinn hentum við okkur í náttfötin, Kormákur setti sæng á gólfið og settist þar fyrir framan jólatréð og horfði á pakkana á meðan ég fór út á svalir með Baileys glas og fékk mér að reykja. Kvöldið var rólegt, notarlegt og skemmtilegt. Milli hálf níu og níu var búið að taka upp alla pakkana, ég slakaði á yfir imbanum og Kormákur dundaði sér með nýja dótið og talaði um að þetta væri besti dagur í heimi (yndislegt að heyra hann segja það, þá var hann ánægður). Um hálf ellefu var fengið sér ís og skriðið upp í rúmið hans Kormáks undir sæng og horfðum við á Simpson myndina, sem hann fékk í jólagjöf. Og svo fór prinsinn að sofa um hálf eitt, sæll og glaður.

Jóladagurinn verður alveg örugglega jafngóður, María og Rúnar koma einhver tímann eftir hádegið og ég ætla að elda handa okkur hamborgarhrygg með hinu ýmsu meðlæti.

En ég segi þetta gott í bili, ég ætla að henda mér upp í sófa í kíkja á sjónvarpið.

Kv. Linda litla.

Gleðileg jól öll

Við Kormákur viljum óska ykkur gleðilegra jóla elskurnar mínar og hafið það gott yfir jólin.

Skötuveisla ? Mætti sleppa henni mín vegna.

Skötuveislur úti um allt. Mér hefur alltaf þótt skötulyktin ógeðsleg, en það er lán í óláni núna þar sem ég er búin að missa lyktarskynið. Í þessu tilfelli finnst mér það gott þar sem að mér er ofarlega í huga lyktin af skötunni. En aftur á móti, þá langar mig að finna lyktina af jólunum svo ekki sé minnst á kaffilykt og fleiri lyktar.

En ég er búin að venjast því að vera lyktarlaus og sætti mig því bara við það.

Skatan smökkuð í fyrsta sinn

Þorláksmessa

Það er nokkuð ljóst að ég set ekki skötu inn fyrir minn munn í dag frekar en aðra daga. Annars byrjaði ég morguninn á að hella á könnuna og morgunmaturinn var ekki af verri endanum, það var ristað brauð með graflax og graflaxsósu nammi namm. Ekki slæm byrjun á degi það.

Hér er annars allt á hvolfi hjá mér, er þó búin að vaska upp, en allt jóladótið hér er út um allt og á ég eftir að ryksuga og strjúka yfir gólfið og þá mega jólin koma.

Kormákur er alveg að flippa yfir af spenningi hérna, suðar endalaust um að fá að opna bara einn pakka. Sem betur fer er nóg af barnaefni í sjónvarpinu,  það fær hann aðeins til að gleyma pökkunum. Ég var einmitt að enda við að pakka inn tveimur pökkum til hans, en það voru einmitt pakkarnir frá Tuma og Patta og Kormákur sagði að þeta væru greinilega bók og dvd diskur.

Ég fór í Bónus í gærkvöldi og kláraði matarinnkaupin fyrir jólin og kippti með rækjum og rjóma fyrir strákana, þeir verða auðvitað að fá sitt greyjin.

María og Rúnar eru hér ennþá en þau fara í dag/kvöld og koma aftur á jóladag/afmælisdaginn minn. Ég vildi samt að þau væru hérna hjá okkur á aðfangadag, en ég get ekki farið fram á það. Þau verða hjá Rúnars fjölskyldu á aðfangadag. Mér finnst samt að þau ættu að vera hérna. Þetta eru fyrstu jólin síðan María fæddist sem að hún verður ekki hjá mér, ég er viss um að við Kormákur verðum hálf einmana.

Ég henti inn smá bloggi fyrir Kormák áðan, endilega kíkið á síðuna hans, honum finnst svo gaman að sjá hverjir kvitta í gestabókina hans. www.barnaland.is/barn/15147

Annars nóg í bili, ætla að fara að koma mér að verki. Eigið góðan dag elskurnar.

Kv. Linda litla

Ferðasagan.

Já Kúba er yndisleg og fólkið á Kúbu er enn yndislegra. Það er alveg ljóst að við vinkonurnar eigum eftir að fara þangað aftur og á Las Morlas aftur hotelið sem að nýju vinir okkar eru að vinna á. Það er alveg magnað, við eignuðumst frábæra og góða vini þarna. Sumir eru að strkja sos þorpin og fleira, en við Vigga erum með nokkar adressur hjá fólki á Kúbu sem að við ætlum okkur að styrkja í framtíðinni. Það er ekki minna en það.

Við lentum í Varadero um klukkan hálf eitt miðvikudaginn 5 desember. Það var svakalegur hiti, fyrsti furðusjónin var löggubíll og eru þeir ekki í líkindum við löggubílana hérna heima. Þessi löggubíll var hvít Lada. En það er einmitt mikið af Lödum á Kúbu, margir leigubílar eru af þeirri gerð og ég held að fyndnasta Ladan sem við sáum var svona Lada limmó, það fannst okkur mjög sérstakt og fyndið. Við sáum líka Lödur með topplúgur og spojler, það er mjög sérstakt og málaðar með tripal táknum (ætli það séu ekki gæjarnir sem eru á þeim).

Við fórum á markaði, siglingu á eyju sem að er það fallegasta sem ég hef séð, Caya Blanco eyjan í Karabískahafinu og hafið er ofsalega fallegt. Á leiðinni þangað byrjuðum við að koma við og sulla með höfrungum, það var stutt, hefðum viljað vera lengur, en það var samt æðislegt. Það var matreiddur humar um borð og nammi namm geggjaður. Þegar við nálguðumst eyjuna þá var stoppað og við út í sjó að snorka, það var líka æðislegt að horfa á lífið í sjónum. Að því loknu var siglt í land og stoppað þar í einn-tvo tíma drukkið Pina Colada og borðað, þar var hlaðborð í boði. Þegar líða tók á daginn var siglt til baka og dansað og farið í leikiá bakaleiðinni. Komum heim á hotel, drulluuppgefnar en ánægðar með ferðina.

Einn daginn tókum við okkur bílaleigubíl og skelltum okkur til Havana. Vorum reyndar bara í Old Habana, en það var upplifun. Húsin skelfilega hrörleg og mörg komin að hruni en fólk býr samt í þeim. Fátæktin mikil og fólk þakklátt fyrir allar gjafirnar sem við vorum að færa þeim sem að innhéldu tannkrem, tannbursta, sápur, sjampó, snyrtivörur og ýmislegt fleira. Við leituðum okkur að heimgistingu til að prófa að búa á Kúbversku heimili. Það var líka mjög spes, rúmin voru ekki þau bestu, engin seta á klósettinu, vatnið í einhverju lamasessi og annað eftir því. En þetta var upplifun sem að við hefðum ekki viljað sleppa. Við fórum í skoðanaferð með hestvagni og var það frábært, maðurinn sagði okkur mikið frá öllum byggingum, kirkjum og slíku þarna.

Einn daginn fórum við í skóla í næsta bæ, og þangað fórum við með 150 stílabækur og skriffæri, yddara, strokleður, liti og ýmislegt fleira. Skólastjórinn sagði okkur að hún mætti ekki taka vi þessu, en hún gerði það samt og ætlaði að koma þessu á staði þar sem að mest væri þörfin en láta samt lítið bera á því.

Sundlaugargarðurinn og hotelströndin voru æði !!! og þar eyddum við miklum tíma. Við vorum í fríu fæði og húsnæði á hotelinu og munar alveg ofsalega um það. Á þriðja degi á Kúbu bilaði myndavélin mín og síðasta kvöldið okkar þarna þá var myndavélinni hennar Viggu stolið með 600 myndum og fullt af myndböndum, þannig að við eigum engar minningar frá ferðinni. En þjófnaðurinn var kærður og við erum að bíða og vona eftir því að þetta eigi kannski eftir að finnast. Það er ekkert verra að vera bjartsýnn.

Annars lentum við í Keflavík á miðvikudagsmorguninn klukkan 6:50 í drullukulda, eða okkur fannst það miðað við að við vorum búnar að eyða tveimur vikum í 30 stiga hita. Við erum ofsalega ánægðar með ferðina og  langar að þakka öllum sem tóku þátt í að láta okkur hafa dót til að færa fólkinu í landinu. Þetta lenti allt á góðum stað og að geta gefið svona frá sér gefur manni mikið, okkur leið vel þegar við gátum hjálpað fólkinu.

Held að þetta sé bara orðið ágætt hjá mér núna. Hafið það gott elskurnar mínar og farið þið varlega í jólastressinu, það ætla ég að gera.

Kv. Linda litla.

Kastró ætlar ad setjast í helgan stein.

Þar sem að ég kom nú frá Kúbu í gær morgun kom það mér á óvart að sjá þessa frétt á Mbl.is núna áðan. Ekkert var þetta rætt á Kúbu þegar að vi fórum þaðan, en það var einmitt mjög mikið samband á milli okkar og starfsmanna á hótelinu sem við vorum á Las Morlas.

Það er orðið tímabært að einhver annar taki við og vonandi verður það einhver sem gerir eitthvað í málunum þarna á Kúbu. Fólkið fær matarmiða til að fá mat en það er enginn á hærri launum þarna nema 15 pesós á mánuði nema það geti unnið sér einn "tips" til að rífa launin aðeins upp. En 15 pesós er ekki nema rúmar þúsund krónur. Og getur fólkið ekkert keypst sér fyrir þann pening þarna.

Þetta er sorglegt. Ef að þig langar að gleðja einhvern og senda út pakka og kannski smá pening með þá er peningurinn tekinn úr pakkanum áður en honum er komið til skila.

Hvíta húsið: Kastróbréfið „athyglisvert“