Betri líðan með degi hverjum.

Jæja góðan daginn.

Ég er nú búin að eiga ágæta daga undanfarið, alveg hreinst eiginlega bara stórfína. Geðheilsan verið með besta móti og held ég að ég sé komin yfir lægðina. Ég byrjaði að vinna um síðustu helgi og vann 3 tíma laugardag og 3 tíma sunnudag. Mér finnst gott að vera byrjuð aðeins að vinna, en ætla að fara varlega í allt núna.

Ferðir á Selfoss eða ferðir í Reykjavík eru eiginlega samt of mikið fyrir mig ennþá, ég er alveg útkeyrð eftir þær. En ég tek bara minn tíma í að byggja upp orku. Nú ég er ennþá að standa í þessu veseni með brjóstið , ég fór í aðgerð númer 2 þann 5 október og stendur sárið ennþá opið, og er hefur verið skipt á því 3 sinnum í viku, nema þessa vikuna 2 sinnum, það á að halda sárinu (gatinu) opnu og á þetta að gróa upp á við, það gæti verið ca. 1 og halfur cm gat sem er alltaf fyllt með grisju. En þetta tekur enda, ég hætti að reykja eins og skurðlæknirinn sagði mér að gera og er búin að vera reyklaus í 10 daga í dag. Ég er auðvitað svo seinheppin að í vikunni fékk ég níkótíneitrun..... hahahahaha svona lagða skeður ekki hjá neinum nema mér... ég er ótrúlega seinheppin kona. En það stóð bara yfir í rúma 2 daga og ég er bara hætt að nota plásturinn, það var ekki alveg að gera sig saman 25 mg plástur og 4 mg tyggjó sem ég tuggði út í eitt hahahaha

Annars er bara mín ákvörðum sú að horfa fram á við með björtum augum, ætla mér að eiga gott líf og láta ekki þunglyndið ná tökum á mér. Þessir góðu dagar sem búnir eru, eru sko bara byrjunin. Nú styttist í jól og 41 afmælið mitt, sama hvernig staðan verður hjá mér um jólin, þá verða þau góð. Ég veit reyndar að ég á ekkert að vera að velta þessum jólum fyrir mér en stundum poppa þau bara upp, en ég ætla að hafa þau gleðileg :o)

Segjum þetta gott í bili, er að fara að láta skipta á sárinu og ætla svo að skreppa með Gullu undir Eyjafjöll.

Hafið það gott kæru vinir, verum góð við okkur og aðra.

Kv Linda litla sátta :o)

Þetta er erftitt, algjör dauðadómur.

Ég er búin að sofa í allan dag..... það ver reyndar frekar langur dagur hjá mér í gær og nóg að gera. búið að skipta um umbúðir á brjóstinu og á að fara á morgun aftur, fór í nudd og nálar,, var með 6 matargesti...... allt of mikið fyrir mig, ekkert skrítið að ég sé búin á því, sí þreytta ég..... þetta er aaaaallt og mikið fyrir mig.

 Nú í gær hætti ég að reykja, samkvæmt læknisráði...... það hefur aldrei verið svona erfitt, ég er að flippa yfir af fíkn, ég er ekki viss um að ég höndli þetta. Vá hvað þetta er erfitt, samt hætti ég bara í gær. Ég er svo þreytt.. hvað ætli málið sé með mig ?? Ég er einmitt að hugsa það núna að fara að taka leggju einu sinni enn, þetta er ekki eðlilegt. Ég hef reyndar alltaf sagt að, að hætta að reykja er ekki gáfulegt ef að andlega heilsan er ekki í lagi, og hún er ekki í lagi núna,

Ég vaar heima hjá pa og ma í gær, og þá fékk ég grátkast, ég er svo viðkvæm... hvað ætlar þetta að taka langan tíma hjá mér ??? Ég er mjög oft tæp, og ef að ég er að tala í síma þá heyrist það, finnst eins og það styttist í að ég fari að loka mig inni aftur, mér tekst ekkert að hræra í hausnum á mér, enda veit ég ekkert hvað ég á að gera, í hvora áttina á að hræra.

Kormákur þarf að fara í apotekið fyrir mig á eftir, held að ég verði að biðja hann um að kaupa piparmola fyrir mig, ég er að farast úr fíkn. Veit hreinlega ekki hvað ég á að gera....

Er farin í rúmið.. farið varlega.

Kv. Linda litla´fikill.

Alltof miklar vangaveltur varðandi jól, sem tefja göngutúrinn.

Ég er búin að sofa mikið undanfarið, var vöknuð um hálf 8 í morgun og er að spá í að henda mér í föt og taka smá labbitúr. Veitir ekki af smá fersku lofti í lungun, nú er rétt rúmur pakki eftir og svo hætt að reykja. Mikið vona ég að mér takist það í þetta skiptið, mér verður a. m.k. að takast það samkvæmt læknisráði.

Helgin að enda í dag, ég ætla að reyna að vera dugleg í dag, ég hef ekkert gert alla helgina nema nánast bara sofið. Kormákur er sofandi ennþá, þetta er orðið unglingur sem reynir að sofa út um helgar, en honum tekst það bara ekki of vel, hann hlýtur að fara að vakna drengurinn þar sem að hann er morgunhani dauðans, það er einstakt að ég sé komin fram á undan honum.

Í gær vorum við með kjúkling í hádegismat, kjúklinga afgang í kvöldmat og í dag ætla ég að nýta kjúklingarestina í kjúklinasúpu, I feel like chicken tonight ;) 

hafið þið áttað ykkur á því hve stutt er í jólin ?? Ég held að ég sé farin að finna fyrir kvíða gagnvart þeim, það er byrjað að auglýsa jólahlaðborð, fólk er farið að telja niður dagana til jóla og nokkrir facebook vinir mínir farnir að setja inn jólalög.... skrítið, vegna þess að hjá mér vekur þetta upp spennu og kvíða. kannksi skellur það á hjá þessu fólki þegar nær dregur og ekki nóg með það, það fólk verður komið með ógeð af jólalögunum. 

Núna er ég farin að bulla, bara farin að skrifa það sem ég er að hugsa. Kannski þarf ég bara að losa mig við það líka, enda allt í lagi skirfa bara það sem mér dettur í hug hér, þetta er engin skyldulesning hehehe

Það er stress sem fylgir jólunum þ.e. maturinn gjafir fyrir börn,tengdason, barnabörn, forledra, systkynabörn og bara þeim sem maður gefur gjafir..... hvaðaa bull er þetta í mér að fara að tala um jólin núna...... ætli það sé af því að ég talaði upphaflega um göngutúr ?? Skildi ég bara ekki nenna í hann?!?!?! Jú, ætla að taka smá rölt, ég get þá bara velt jólunum fyrir mér á röltinu.

Ætla að hætta þessu pikki og koma mér í föt og út í labbitúr. Velkomin á fætur þið sem eruð að skríða fram, eigið góðan dag.

Kv. Linda litlagöngugarpur.

lá við yfirliði.

Skrítin dagur búinn, fékk Hafdísi til mín í morgun að setja á mig andlit, Kormákur eldaði þenna fína TACO kjúkling, algjör snilld hjá honum, og Gulla kom og borðaði með okkur líka. Auðvitað var ég svo búin á því eftir matinn. Hafdís fór og Gulla skömmu síðar, ég ætlaði að eins að leggja mig, en sá lúr var alveg í 3 og hálfan tíma, gjörsamlega hef ég verið útkeyrð. Er bara ekki að skilja þessa þreytu í mér.

Ég ætlaði að skipta á umbúðum á brjóstinu á mér, en ég endaði á Rauðalæk hjá henni Sóley, mér fannst þetta svo ógeðslegt að ég hélt að það myndi líða yfir mig þegar ég sá hve gatið (skurðurinn) var stórt og djúpt, ógleði skall yfir og ég sá að ég gæti þetta ekki. Pabbi renndi með mig á Rauðalæk og auðvitað reddaði Sóley málunum..... og sagði að það væri ekkert mál að redda mér ef að ég yrði slæm á morgun, annars á ég svo að mæta í skiptingu á mánudag.

Ég er búin að sitja í sófanum annars í allt kvöld, drulluþreytt, Hafdís kíkti aðeins á mig kvöld í smá spjall og sígó. Núna er ég búin að fá nóg og ætla að taka lyfin mín og koma mér í bólið.

góða nóttina kæra fólk

Kv. Linda litla og auma.

Polllýanna í fullri vinnu hjá mér.

Nóttin var frekar erfið, mjög slæm í skrokknum. Bakið alveg að fara með mig núna, á svo erfitt með að borða morgunmat og get ekki tekið verkjalyf fyrr en ég hef borðað. Svo er deyfingin farin úr brjóstinu og ég fann svo sannarlega fyrir því í nótt ef að ég lagðist á vinstri hliðina, ég reyni alltaf af vera Pollýanna horfa á björtu hliðarnar, það ætti að halda manni aðeins gangandi.

Ég þarf að breyta huganum, andlega líðanin er bra hugurinn...... en hvernig geri ég það ??? Það eykur bara álagið á hausinn á mér að hugsa hvað ég geti gert, hausinn á mér er oft alveg á fullu og stoppar ekki, það eru slæmir tímar þegar allt er á fullu.

En ég er búin að ákveða að reyna mitt besta við að eiga góða helgi, á von á snyrtifræðingnum mínum  til mín rétt fyrir hádegið og hún ætlar að plokka mig og lita bæði augnhár og augabrúnir, gefa andlitinu lit ;o) svo ætlar Kormákur að elda kjúlla á meðan hún dekrar við mig og við ætlum að borða saman.

Ég veit hvort einvher ykkar sá viðtal í Kastljósi fyrr í vikunni við tvo menn með adhd eða og add, mér fannst þetta viðtal svo magnað.... þetta er svo mikil lýsing á mér, þetta er að hrjá mig, það er svo margt að hrjá mig. Það er alltaf eitthvað að hjá mér, en þetta er reyndar eitthvað sem hefur hrjáð mig síðan ég man eftir mér. Og í rauninni kann ég að lifa með því, en það væri ekki slæmt að geta haldið einbeitingu og kannski klárað eitthvað sem maður byrjar á eða kannski að geta lesið eins og eina bók.

Ég má fara að vinna um næstu helgi, laugardag og sunnudag, en bara 3 tíma hvorn daginn, ég kvíði mikið fyrir því og sé hálf partinn eftir því að hafa suðað eftir því. En doksi vill fá mig til sín á mánudeginum eftir vinnuhelgina. Ég er útkeyrð og þreytt alla daga, það verður viðbrigði að byrja, því miður af því að mér líður vel í vinnunni og finnst gaman að elda. Þetta kemur allt í ljós, ég á ekki að vera að velta þessu of mikið fyrir mér.

Jæja, ætla að koma mér í einhverja larfa. Get ekki verið bara á náttfötunum þegar Hafdís mætir með snyrtibudduna.

Hafið góðan dag fallega fólk

Kv. Linda litla þreytta.

Spennufall eftir bæjarferðina.

Þessi dagur var frekar langur, enda var ég hátt í tvo tíma hjá skurðarlækninum. Það var skorið á og sogað út sýkingin, en ekki lokað fyrir. það var sett grisja inn í sárið til að halda því opnu, svo má ég fara í sturtu á sunnudag og hreinsa svæðið mjög vel og setja svo aftur grisju inn í sárið og og plástra yfir. Á mánudag þarf ég að hitta hjúkrunarfræðing þar sem að hún skiptir á sárinu og hreinsar, og verur hún að meta hve lengi ég þarf að standa í þessu, a.m.k. á meðan sýkingin gengur yfir eða þegar ekki er lengur þörf fyrir grisjuna. Ég á að klára  mánaðarskammt af pensilíni og koma svo aftur til hans eftir mánuð og þá metur hann hvort að það verði flett ofan af geirvartan og mjólkurgangurinn fjarlægður og svo lokað aftur, hljómar hálf ógeðslegt, en svona er bra staðan núna OG...... ég á að hætta að reykja. Ég á tvö pakka sem ég ætla að reykja og svo er ég hætt, ég kýs það frekar heldur en að fá svona ógeðslegar sýkingar aftur og aftur.

Mér fannst soldið léttir þegar þetta var búið, ég var mikið deyfð og gefið róandi í æð á meðan þetta var gert (út af stressi). Svo eins og ég hef sagt, þá er að vinna þarna svo yndislegt fólk að mig langar ekki að fara, langar a.m.k. að taka með mér einhvern einn heim. Þetta er þægilegasti stofnana staður sem ég hef farið á, fann líka fyrir þessu í hin skiptin sem ég hef farið þarna.

Jæja, María sótti mig svo niður á Hlemm og fórum við í Bónus og keyptum okkur pastarétt og búðarpizzu handa strákunum og fórum heim til þeirra að borða. Það hinkraði ég svo á meðan Iða Brá vara ð ljúka því af sem að hún þurfti að gera. Svo brunuðum við heim. Kormákur var feginn að fá kjéllinguna heim og tók fagnandi á móti  mér, svo kláruðum við kvöldið heilsubælinu á dvd þar til Kormákur fór útkeyrður í rúmið og ég sofnaði í laz-boy í stofunni. Svo þegar ég vaknaði áðan, þá bara glaðvaknaði ég. Og sit ég því hér núna.

Morgundagurinn verður örugglega fínn, Hafdís mín ætlar að koma og lita á mér augabrúnir og augnhár og borða svo með okkur Kjúkling aLa Kormákur, spennandi hádegismatur framundan ;o)

Ég er ótrúlega róleg núna, ég finn sfyrir þreytu, og held ég einhverju spennufalli. Áður en ég fer í rúmið á eftir þá ætla ég að taka verkjalyf og róandi, og vonandi get ég þá sofið alveg þar til ég vakna í fyrramállið ;)

Ágætt í bili, ætla að fara að pilla mér í bólið.

Farið varlega með ykkur, þið eruð einstök öll sem eitt.

Kv. Linda litla stresslausa

Ástungan framundan og ég með kvíða dauðans með mér....

Nóttin var hræðileg.... út í hött, ekki hræðileg út af andlegu hliðinni eða veika brjóstinu...... nei, bakið var skelfilegt, vaknaði með tárin í augunum rétt fyrir klukkan 5 og gat varla hreyft mig. Hafði það á löngum tíma að staulast fram á klósett og inn í eldhús þar sem ég tók 3 tramól, tárin láku niður kinnar mér. Verkirnir jukust og mér var orðið óglatt af verkjum, og auðvitað endaði það með því að ég ældi af verkjum, en ég sá aldrei pillurnar koma upp úr mér. Ég ráfaði um húsið fram og til baka og fór svo upp í og fann fyrir rest stelllingu til að sofa í. Ég veit að ég er baksjúklingur, en þetta tengi ég maníunni, þar sem að ég þegar ég fer í maníu þá stífna ég öll svo upp. Og ég er búin að vera mjög manísk undanfarið held að það sé málið.

Ég er kvíðin fyrir lækninum í dag, ræð ekki við það........ sorry, ég er að létta á hugsunum mínum með þessu pikki, mér líður betur að losa mig við þetta svona, annars tala ég líka mikið við sjálfa mig (veit reyndar ekki hvort að það virki). Svo á ég tíma klukkan 3 í dag og á að vera fastandi frá klukkan 9, en get yfirleitt ekki borðað morgunmat, hef bara ekki lyst. KVíði veldur líka lystaleysi hjá mér, vekur frekar upp ógleði. Þannig að minn morgunmatur fyrir klukkan 9 verður bara pillur, en ég tek svo mikið af þeim að ég verð örugglega södd hvort eð er hehehe það er kannski ástæðan fyrir því að ég borði ekki morgunmat, af því að ég borða mig sadda af pillum á morgnana heheheehe

það er einhver rúmur klukkutími þar til við förum af stað og ég er við það að afpanta tímann en má það ekki. shit, hvað ég er rugluð. Með þessari lesningu á blogginu hjá mér ættuð þið að geta sett ykkur inn í hausinn á  mér og sjá hve ruglaður hann er alltaf, hann er alltaf á fullu. Endalausar hugsanir um eitthvað bull og eitthvað sem að eykur kvíða og stress hjá mér.

Jæja, ætla að hætta þessu og snáfast til að þrífa mig og fara í föt, sjæna mig og mála og skella svo fínu grímunni á mig.

Farið varlega inn í daginn, klæðið ykkur og vel og hafið það gott. lovjús.

Kv. Linda litla kvíðaklessa.

Ég get ekki meir.

Það er heldur betur byrjað að kólna úti, stutt í veturinn.... myrkrið löngu komið, myrkrið er of langt, dagurinn styttist........................ en það skiptir ekki máli, ég fer nánast ekkert út. Ég fer út ef að einhver vinkona mín nær að draga mig í bíltúr. Það er gott að eiga góða að, það hef ég svo sannarlega fundið undanfarnar vikur.

Ég er svo orkulaus, þreytt og gjörsamlega búin á því alltaf, hef ekki snert af orku, treysti mér ekki einu sinni til að labba í búðina, og ef að mér er boðið í bíltúr á Selfoss þá verð ég að leggja mig þegar ég kem heim.... skil ekki þetta orkuleysi. Ég er loksins farin að átta mig á því hvers vegna læknirinn vill ekki að ég fari að vinna, hann samþykkti það að ég mætti fara að vinna aðra hverja helgi og bra 3 tíma í einu..... ég hélt að hann væri að grínast í mér, en ég skil þetta núna.

Ég er að fara til Reykjavíkur á morgun og er að fara að hitta skurðlækninn sem skar mig í apríl, ég er komin með sýkingu aftur og ég býst við að hann stingi á, og vonast svo eftir að fara í aðra aðgerð í lok mánaðar. Þetta er líka held ég að hafa áhrif á andlegu heilsuna hjá  mér.

Dagurinn í dag er búinn að vera skrítinn fyrri partinn til ca. hálf 3-3, fram að þeim tíma er ég búin að vera eins og jójó..... upp á háa c-ið og niður til skiptis, hröð skipting. Svo seinni parturinn var ég öðruvísi, bara flöt..... annars er ég búin að vera ótrúlega manísk þessa vikuna, en ekki samt átt erfitt með svefn, vakna reyndar snemma, legg mig helst ekkert yfir daginn nema bara til að reyna að hvíla mig, ekki til að sofna. En það er erfitt þegar maður er svona ör.

Ég þreif t.d. hjá mér annan eldhúsgluggann í dag.... það tók mig allt fyrir hádegið að gera það og með mikilli hvíld inni á milli. Æi, veit ekki... mér finnst þetta erfitt líf, og stundum hugsa ég "ég get ekki meir" ég berst við að hafa stjórn á huganum og vinna á móti þessari líðan, en það virðist bara ekkert vera að ganga hjá mér. Ég er svo eyrðarlaus... getulaus.... get ekkert, get ekki prjónað, lesið eða neitt. Það er allt svo erfitt og ég mikla það svo rosalega fyrir mér. Ég er svo ósátt við að það sé ekki búið eða byrjað á því að trappa mig niður af flúoxitín-inu, ég vil fara að fá heilsu... ég veit að læknirinn veit betur,  en þetta er bara búið að taka svo langan tíma, löngu hætt á Wellbutrin retard, af hverju ekki drífa í því að taka hitt út líka og setja mig á geðhvarfalyf ????

Ein og ég segi, læknirinn veit betur. Eða hann á að gera það, þetta er góður læknir og ég treysti honum fullkomnlega, þetta er læknir sem er ekki sama um sjúklinginn. Mér finnast slíkir læknar vanfundnir. Kannski er biðin eftir niðurtröppun svona löng af því að ég vil byrja hana STRAX.... hugurinn Linda Hugurinn.... þetta er allt hugurinn.

Held að þetta sé ágætt í bili, ætla að fara að koma mér í hvíld. Það er erfiður dagur framundan fyrir þreyttu mig. Ef að þú nenntir að lesa þetta, takk fyrir það. Þó að ég sé bara að skrifa til að fá útrás....

Farið vel með ykkur fallega fólk, það er bara einn af hverjum.

góða nóttina

Linda litla og þreytta.

innilokun.... einangrun, komdu þér út kona !!!!!

Það er nú orðið svolítið síðan ég skrifaði hér síðast. Er ekki enn farin að vinna, en er hætt á Wellbutrin retard, en er ennþá á Fluoxetín, Ríson og Sobril. Á að mæta hjá doksa mínum um mánaðarmót, og þá verður farið yfir stöðu mála. Þá kemur í ljós, hvað verður tekið af mér næst og ég vona að ég megi fara að vinna aðra hverja helgi. Það er ömurlegt að vera að gera ekkert.

Mig langar svo að vera eitthvað í bænum fyrst að ég er ekki að vinna, en það gengur ekki upp með krakka í skóla, naggrís og kött. Að sjálfsögðu þarf ég að vera heima með þessum krílum mínum.

Nú ég fór í aðgerð á brjósti í april á þessu ári, eftir tveggja ára pensilín notkun, með sýkingu í brjóstinu. Ég var ekkert lítið fegin að vera laus við þessa sýkingu þó að hún kosti mig ör, nema..... ég er komin með sýkingu aftur og byrjaði á pensilíni í dag, næ ekki í skurðlækninn sem skar mig síðast, en ég á von á símhringingu frá honum á mánudag næsta, vona bara að é verði send strax í aðgerð.

Nú geðsveiflurnar eru misjafnar hjá mér, suma daga er ég í maníu kasti, aðra niðri í holu, suma upp og niður, klukkutíma í einu eða eitthvað... jafnvel í maníu í viku. Ég er alveg að gefast upp á þessu helv... Ég reyni samt að gera mitt besta á heimilinu, þvo þvott, elda mat, halda mér frá rúminu og þess háttar, en það gengur samt misjafnlega  vel, stundum fær Kormákur heiðurinn af því að elda (af því að ég eldaði í gær).

Fram undan er pabba helgi hjá Kormáki, veit ekki hvað ég á að gera, langar soldið í bæinn og hitta gott fólk, langar líka að slaka á hérna heima og gera ekkert, enginn að hugsa um, bara vera í friði. EN það kemur í ljós þegar nær dregur.

Ég hef verið að reyna að minnka reykingarnar með því að nota níco tyggjó inn á milli, það er bra helv... erfitt í þessu ástandi.

Ætli ég segi þetta ekki bara gott núna, og komi mér kannski í bælið, þó að ég geri ekki mikið, þá er ég alltaf þreytt, en er ánægð með að ég nái að halda mér frá rúminu yfir daginn. Ég hef reyndar ekkert farið út síðan á laugardag. Kannski ég hafi mig eitthvað smá út á morgun.

Þú ert þolinmóð/ur ef að þú nenntir að lesa þetta.

Góða nóttna og farið vel með ykkur.

Kv. Linda litla lipurtá.

Ef að þér líður ekki vel... segðu frá því.

Kannski byrja ég að blogga aftur núna, af því að ég er komin niður úr maníunni. Þá tekur bara við þreyta. sorg, depurð, grátköst, svefn, vanlíðan og allur pakkinn. Var hjá doksa í dag og var ákveðið að trappa mig niður hratt af öðru geðlyfinu mínu, ég er á wellbrutin retasd 2 stk á dag og á að taka 1 á dag í þrjá daga og svo hætta. Doksi var mjög hissa á maníunni hjá mér þar sem að ég á í rauninni ekki að fara upp ef að ég er á Ríson, en ég á að halda áfram á þeim 2 mg á dag. Fluexitínið veit ég ekkert um ennþá, hvenær niðurtröppun hefst á því. Veit bara að ég er hálf hrædd við að fá einhver fráhvörf, er svo sem ekki óvön því að fara í fráhvörf þegar verið er að trappa mig niður af lyfjum.

Nú um helgina var frumburðurinn í heimsókn með litlu ormabobbana sína síkátu, það var gott að hafa þau þegar ég er í maníu, ég nánast stoppaði ekkert. þvoði út í eitt þvott, það lá við að ég tætti úr skápunum til að geta þvegið.... ég sló garðinn, fyrst með orfinum undir trjánum og með fram húsinu, svo garðurin sjálfur, uppvaskið hvarf jafnóðum í skápa....... það er bæði skelfilegt að vera í maníu og svo á móti finnst mér það yndislegt af því að þá er ég svo virk.... núna er það búið. Núna er ég að komast í gírinn að gera ekki neitt, bara vilja vera í friði eða inni í rúmi að sofa. vá... hvað þetta ætlar að taka leiðindalangan tíma núna, þoli ekki svona köst.

Ég re að reyna að prjóna, það heldur mér frá rúminu. Ég reyndar fór út í dag, fór til Bestu, svo heim og lagði mig, svo til doksa, kom við hjá pa og ma og núna er ég heima og er að hafa mig út  í að finna einhvern léttan kvöldverð, súpu eða eitthvað, ætli það endi ekki með því að Kormákur fái sér bara núðlur.... ég er lystalaus, bara ég fái nóg að drekka þá er ég sátt.

Held að ég rölti í Kanslarann á morgun og kíkji á vinnufélagana, finnst langt síðan ég hef hitt þá og alltaf sakna ég þeirra jafnmikið, mikið vildi ég að ég fæti unnið eitthvað, en það verður víst að bíða í einhvern tíma í viðbót. Verð að sætta mig við það, og er að sætta mig við það, það hlaut að koma að því að ég gæfi mig, en það er eitthvað sem að skeður alltaf í uppgjöf.

Jæja, held að þetta sé nóg í bili elskurnar mínar. Hafið það sem best og farið vel með ykkur.

Kv Linda litla á niðurleið.

p.s. Ef að þig langar eitthvað að ræða varðandi andleg veikindi sem að þú þorir ekki að tala um við neinn... þá máttu hafa samband.

[e-mail]